Spójrz w okno

Watcher (2022)

Z powodu awansu swojego męża Julia zmuszona jest do przeprowadzki ze Stanów do Rumunii. W mieszkaniu w Bukareszcie spędza samotne dni, gdy Fracis jest zajęty obowiązkami zawodowymi. Julia zna języka więc trudno jej nawiązać z kimkolwiek znajomość to też zwykle tylko obserwuje sąsiedztwo. Wtedy zauważa jego: człowieka w oknie bloku naprzeciwko, który zdaje się w nią uporczywie wpatrywać. Gdy spotka go także na mieście jest już pewna, że ją śledzi. Tymczasem w mieście dochodzi do kolejnych morderstw, których ofiarami padają młode kobiety. Julia nabiera przekonania, ze sprawcą tych czynów jest dziwny sąsiad.

„Okno na podwórze” spotyka „Między słowami” tak w skrócie można określić fabułę debiutanckiego filmu Chloe Okuno, choć źródeł inspiracji, skojarzeń, które mogą pojawić się w u widza jest znacznie więcej. Osobiście wskazałabym „Siedem”, trylogie miejską Polańskiego („Wstręt”, „Lokator”, „Dziecko Rosemary”, „Kobietę w oknie”. Ślady powyższych topowych przecież tytułów możecie znaleźć tak w warstwie fabularnej, jak i w klimacie filmu, który obstawiam za najmocniejszy punkt programu. Atmosfera osaczenia, paranoi, samotności, w końcu histerii pośród ciemnych zaułków Bukaresztu, który tak różni się od wielobarwnego Manhattanu skąd przybyli małżonkowie, jak dzień rożni się od nocy.

Sposób w jaki kamera zgrabnie ogarnia szerokie przestrzenie mieszkania i miasta sprawia, że bohaterka jawi na się niczym rozbitej na bezludnej wyspie. Kiedy mąż Juli pracuje do późnych godzin wieczornych ona przesiaduje w samotności czterech ścian lub snuje się po mało pociągających ulicach Bukaresztu i patrzy. Obserwuje, ale też jest obserwowana. Z radością przyjęłam obecność Maika Monroe w roli Julii, która i tym razem dochodzi do wniosku, że 'Coś za nią chodzi’. Tym czymś jest mężczyzna w oknie, którego kobieta szybko identyfikuje jako potencjalnego sprawcę morderstw do jakich dochodzi w ostatnim czasie w Rumuńskiej stolicy. Sęk w tym, że swoimi obserwacjami nie bardzo ma się z kim podzielić. Mąż nie ma czasu ani chęci by pochylić się nad jej niepokojami i choć składa wizytę sąsiadowi to traktuje go bardziej jako niegroźnego szajbusa, niż realne zagrożenie dla Julii czy też innych kobiet.

Julia tymczasem coraz silniej odkleja się od rzeczywistości, widzi tylko i wyłącznie przesłanki potwierdzające jej teorie. Umówmy się, to nie jest tak, że widz z miejsca przyznaje jej rację i kibicuje jej w udowodnieniu straszliwej prawdy. Osobiście nie bardzo wiedziałam, czy wierzyć podejrzeniom Julii, co odnotowuje za niewątpliwy plus konstrukcji fabularnej. Casting do filmu wypadł bezbłędnie, choć w pochwałach skupiam się raczej na dwóch czołowych postaciach, czyli naszej panienki z okienka i jej obserwatora –  obydwoje świetnie wywiązują się ze swoich zadań.

Film utrzymany w ryzach starej szkoły kręcenia thrillerów, bez usilnego mącenia i tak mętnej wody i sprawnie wykorzystujący popularny motyw stalkera.

Moja ocena:

Straszność: 2

Fabuła:7

Klimat: 8

Napięcie:7

Zabawa:7

Zaskoczenie:5

Walory techniczne:8

Aktorstwo: 8

Oryginalność:5

To coś:7

64/100

W skali brutalności: 1/10