Dear mr. Gacy/ Szanowny Panie Gacy (2010)
Młody student w ramach zajęć z kryminologii podejmuje się napisania pracy o jednym z niesławnych amerykańskich seryjnych morderców. Jego wybór Pana na Johna Gacy’ego, który oczekuje na wykonanie wyroku w celi śmierci bez skutecznie składając kolejne apelacje.
Jason Moss nie zamierza opierać swojej pracy na teoriach i domniemaniach, ma ambitny plan wniknięcia w psychikę seryjnego zabójcy. W tym celu nawiązuje z nim korespondencję.
Umknął mi ten film, co uważam za osobistą porażkę w filmowych łowach. Przypuszczam, że dzielę tę klęskę z przynajmniej częścią z Was toteż już teraz na samym wstępie zachęcam do sięgnięcia po ten obraz.
O Johnie Gacym słyszałam już niejedno. Oglądałam masę dokumentów ukazujących jego sylwetkę z perspektywy osób, które miały nieprzyjemność go poznać. Biografia jego czynów znajduje się w większości kryminalnych antologii.
Jeśli chodzi o mnie, nie byłam nim wielce zafascynowana, dużo bardziej moją uwagę przyciągają mordercy dzieci, bo tu już chyba doprawdy przedpiekle. John Wayne Gacy zabijał mężczyzn, młodych mężczyzn z czego najmłodsza z ofiar miała 14 lat. Był gwałcicielem z sadystycznymi zapędami. Lubił nosić przebranie klauna, udzielać się charytatywnie i robić za przykładnego członka społeczności Waterloo. Nieźle malował i sprawdzał się jako businessman. Po za tym dbał o użyźnianie ogrodowej gleby zwłokami 28 ofiar swoich zbrodni.
W filmie „Szanowny Panie Gacy” poznajemy go dzięki młodemu bohaterowi, Jasonowi Mossowi, który zafascynowany sylwetką mordercy i przekonany o własnym geniuszu the bestu porywa się na 'dokonanie tego czego nikt nie zdołał, wniknięcia w psychikę Gacy’ego’.
Studencki przez blisko rok koresponduje ze sprawcą, rozmawia z nim przez telefon, i wreszcie spotka się z nim w więzieniu.
To co w tym wszystkim najbardziej spodoba się potencjalnemu widzowi to obraz przedziwnej, porąbanej relacji jaką nawiązuje Jason i Gacy. Chłopak doskonale wpisuje się w profil potencjalnej ofiary, można rzec, uwodzi Gacy’ego.
Kreacja młodego aktora w roli Jasona spełni większość oczekiwań, ale mnie zawsze w tego rodzaju produkcjach interesuje antybohater. Tu w roli Gacy’ego ujrzymy Williama Forsythe, znanego między innymi z roli porucznika w „Bękartach diabła„. Zdecydowanie zasłużył na wyróżnienie jako odtwórca postaci Gacyego.
Jak wspomniałam, Gacy jako taki nie budził mojej fascynacji. Myślę, że to co chciał zgłębić Jason nie wymagało aż takich ofiar. Gacy zabijał młodych chłopców z okrucieństwem, bo karał ich za popęd seksualny jaki w nim budzili. Wolał już być mordercą niż gejem.
Scenariusz filmu powstał w oparciu o powieść Jasona Mossa, który w „The last victim” opisał swoją znajomość z Gacym. Jak mocno odbiła się ona na psychice studencika można wnioskować chociażby po jego samobójczej śmierci lata później. Może od początku był porypany, ale może to Gacy coś z nim obudził? Jak prawił Nietzsche: jeśli długo patrzysz w ciemność i ona spojrzy na Ciebie.
Moja ocena:
Straszność:2
Fabuła:9
Klimat:7
Napięcie:8
Zabawa:8
Zaskoczenie:7
Walory techniczne:7
Aktorstwo:8
Oryginalność:7
To coś:7
70/100
W skali brutalności:1/10
eno muszę znaleźć i obejrzeć